مصاحبه تفصیلی روزنامه "راه مدنیت" با دکتر "محمد میرویس بلخی" وزیر معارف
در بخشی از این مصاحبه دکتر بلخی عنوان کرد:
علی‌الرغم ناملایمات فرهنگ رفتاری، یک فرهنگ بسیار غنی و خوبی که در جامعۀ ما تا هنوز باقی مانده، حضور فعال و محترم معلمان و مدیران زن در معارف و مکاتب کشور است. نگاه تبعیضی، نسبت به معلمان زن در حوزه معارف شاید به استثنا باشد. معلمان زن و مرد دارای رتبۀ یک‌سان، امتیاز یک‌سان و جایگاه یک‌سان هستند. این برای مردان هم رسمیت دارد. تنها مشکل در سطوح رهبری و مدیریتی است که مردانه است. با تعیین زنان در ریاست‌های تربیۀ‌معلم و اختصاص بست‌های معاونیت معارف به زنان در ولایات، آرام آرام به این معضل هم ،نقطه پایان می‌گذاریم.
من هم در این یک‌سال وقتی به مکاتب دخترانۀ کابل و ولایات سر می‌زنم عین سوال را از دختران دورۀ لیسه می‌پرسم. طبعا با پاسخ‌های مواجه می‌شوم که شما تجربۀ آن را دارید. من هم از خودم این سوال را کرده‌ام که پس چرا حضور زنان در حوزه‌های تخصصی و بازار کار، کم‌رنگ است. مهمترین علت را من در فرهنگ اجتماعی کشور می‌بینم. دانشگاه‌ها هم خوشبختانه پر از دخترانی است که با آرزوهای خود به تدریس مشغول هستند. من مدتی در چند دانشگاه دولتی و غیردولتی تدریس کرده‌ام و شاید یک سوم دانش‌آموزان صنوف مرا دختران تشکیل می‌دادند، اما درصحنۀ کار، کمتر آنان را مصروف کار دیدم.
در جامعۀ افغانستان باید یک انقلاب ذهنی-رفتاری نسبت به این امر به وجود بیاید. به خصوص یک روایت درون زنانه، برای حل این مشکل. منظورم این است که زنان به جای جستجوی علت این عارضه در مردان و یا عامل فقر و تنگدستی و دیگر مسایل، بیشتر این موضوع را مطالعه کنند که در شرایط کنونی با شرایطی که فراهم شده‌است چگونه می‌توانند حضورشان را افزایش دهند؟ زندگی در جامعۀ ما برای زن و مرد سخت است. اما مبارزه می‌تواند وضعیت را تغییر بدهد.
معارف با سیاست‌های جدید خود از طریق نصاب، ایجاد شوراهای مکاتب، افزایش حضور زنان در رهبری معارف و ایجاد انجمن‌های معلمین-والدین، به دنبال تغییر وضعیت است و اقداماتی هم روی دست گرفته شده‌است.
